THURRAS

THURRAS

Assyriorum Rex Nino successit, Boli filio. Hic quod egregius bellator esset, Deus habitus et Mars dictus est; quemadmodum ante ipsum Nimrodus ac Ninus idem post mortem nomen eundemque cultum sustinuerunt, Suid. in Θούῤῥας. Hinc Fasti Siculi seu Chronicon Alexandrinum, Μετὰ δὲ Νίνον, inquit, ἐβασίλευϚεν Α᾿ςςυρίων Θούῤῥας ὀνόματι, ὅν τίνα μετωνόμασεν ὁ τούτου πατὴρ Ζάμης ἐκ τῆς Ρ῾έας ἀδελφὸς Α῎ρεα, εἰς ὄνομα τȏυ πλάνητος ἀςέρος, Post Ninum Assyriis imperavit Rex nomine Thurras, cui Pater Zames, idemque ex Rhea frater, Martis nomen indidit a Planeta eius nominis. Ubi pro Zames, reponit Vossius Ζάνης sive Ζὰν, quae est inter veteres Iovis appellationes: Primitus vero idem Iuppiter ac Mars, imo et Sol, ut idem pluribus ostendit. Subicit dein idem Chronicon, Thurram hunc fuisse πικρὸν πολεμιςην`, acrem bellatorem, cumque Arctoas paterno Imperio plagas addidisse: Nempe, vel eo colonos miserit, vel, qui eo migrâssent, adegerit, ut se Dominum Principemque agnoscerent. Postea indicat, hunc Thurram non solum Martem creditum; sed etiam vocatum fuisse Baal, sive Belum. Sic enim subiungit: ᾥτινι Α῎ρει ἀνέςησαν τρώτην ςήλην οἱ Α᾿ςςύριοι καὶ ώς θεὸν προσεηυνουν αὐτὸν, καὶ ἕως τῆς νυν̑ν καλοῦσι περϚιςὶ τὸν Βαὰλ θεὸν, ὅ ἐςι μεθερμενευόμενον Α῎ρης, πολέμων θεὸς, Cui Marti primam Assyrii columnam constituêre eumque velut Deum venerati sunt, et hactenus eum voce Persicâ nuncupant, Baalem Deum: quod si transferatur, fuerit Mars bellorum Deus. Ubi pro θεὸν suspicatur Vossius positam fuisse aliquam Orientis vocem, quae beilum notaret: ut si Hebr. dixisset Gap desc: Hebrew hoc est, Dominus bellorum, quod optime conveniret cum eo, quod tranfertur πολέμων θεόν. Sane etiam Deus Hebraeis vocatur Gap desc: Hebrew, Dominus Exercituum. Vide Gerh. Ioh. Voss. de orig. ac progr. Idolol. l. 1. c. 16. etc. 24. sub finem, ut et in voce Thuras. Adde Salmas. ad Solin. p. 1235.